Kabouterland in Exloo is speciaal voor jonge kinderen . Het is geen groot terrein, maar lijkt meer een themapark in eigen beheer. Je kunt een wandelroute volgen die langs een aantal dierenverblijven en een schildpaddenvijver loopt, en waar op diverse plekken ook kabouters staan.

Erg leuk is het kasteel met de wandelgangen. Loop je via de achterkant, dan kom je vanzelf langs nog meer kabouters, en het hele bouwwerk spreekt erg tot de verbeelding. Er zijn ook twee torens met een trap die naar de bovenverdieping leidt, maar als volwassene moet je dat niet willen; de treden zijn smal en je kunt daar niet rechtop staan. Echt een kabouterkasteel, dus.

Er is een kleine speeltuin binnen, dus ook met slecht weer is er voor kleuters genoeg te beleven. En er is een wat grotere speeltuin buiten, vlak bij de ingang. Daar is ook de holle boom met daaronder de geheimzinnige – en heerlijk koele – trollengrot. Boven bevindt zich onder meer een mummie, en je moet met de grote glijbaan weer terug naar beneden. Die glijbaan is wel weer geschikt voor volwassenen.  Lees verder →

Het is een eind rijden, maar wat een geweldig fijn park is Sprookjeswonderland in Enkhuizen voor kleine kinderen! Toegegeven, wij hadden het geluk buiten de schoolvakantie te kunnen gaan, dus het was er bijna buitenaards rustig, maar zelfs als we iets langer hadden moeten wachten op het oldtimerritje, de paardjes of de dobberbootjes, was dat de moeite echt wel waard.

Zoals de naam al doet vermoeden staan in Sprookjeswonderland de sprookjes centraal. Op het plein bij de ingang begint het met Ezeltje Strek Je, die uiteraard na invoer van een muntje, geld spuugt (hij doet het netjes, in ons boek komen ze toch echt ergens anders uit). Na de leuke ritjes volgt een pratende vogelverschrikker, de zingende standbeelden (die reageren als je op de steen ervoor gaat staan) en het zwaard Excalibur.

Even verderop begint het Sprookjesbos, met grappige kabouterhuisjes. Bijna alle huisjes hebben een liedje, en de poppen bewegen dan ook. Onze kleine wilde alle huisjes en alle liedjes zien, dus dat is een goed teken. Maar het werd helemaal prachtig toen die kabouters plaatsmaakten voor de echte sprookjes… hij kon aan het hek van de heks rammelen bij Hans en Grietje (en schrok toen de heks reageerde), hij zag Sneeuwwitje, de zeven dwergen, de zeven geitjes en de wolf, de wolf en Roodkapje, en Doornroosje en nog veel meer! En hij herkent ze natuurlijk allemaal van alle verhalen die we samen lezen, dat maakt het extra gaaf voor hem.  Lees verder →

Wij hebben dus iets met dierentuinen, en Amersfoort heeft een hele mooie: Dierenpark Amersfoort, dat tevens een Dinopark huisvest. Wat ik extra leuk vind aan deze dierentuin is de diverse dingen die speciaal voor kleine kinderen zijn ingebouwd: een loopbrug over de beren heen, een kruip-door-sluip-door weggetje met tunneltjes en holen, zodat je nog wat dichter bij de witte tijger en de panter komt, diverse kleine tunneltjes, een klimtribune en een holle boomstam voor de kinderen om doorheen te hollen. Het maakt het allemaal net iets leuker voor ze dan alleen langs diverse dierenverblijven lopen om te kijken wat de dieren doen (meestal helemaal niets, namelijk).

Er rijdt een treintje door het park (daarvoor moet je , net als voor het carrousel in de speeltuin extra betalen), maar alles is te voet (met goede schoenen aan) goed te doen. Je kunt met de kinderwagen bijna overal wel komen, en wat heel leuk is aan de presentatie hier is dat er opeens een Egyptische tempel staat, net als bepaalde andere culturele bouwwerken. Dat geeft deze dierentuin net weer een ander sfeertje dan ergens anders, en ook hier kunnen kinderen door diverse openingen kruipen, met een glijbaan naar beneden en achter allerlei deurtjes kijken.  Lees verder →

We doen een dagje dierentuin! En in Diergaarde Blijdorp waren we al een hele poos niet meer geweest. Er zijn altijd wel wat nieuwe jonge dieren, net zoals er altijd wel ergens een verblijf verbouwd wordt en sommige dieren daardoor uit logeren zijn. De tijger die zoontje graag had willen zien, was er niet, en hij moest het met de plastic versie in de struiken doen. Maar de leeuwen waren daarentegen een stuk dichterbij, want die verbleven tijdelijk in de tijgerkreek.

Wij vinden Blijdorp op zich best een prettige plek, waar je prima kunt vertoeven. Je moet natuurlijk wel iets met een dierentuin hebben, en met name het tijgerverblijf doet nogal klein aan. De olifanten, daarentegen, hebben een heel grote speelplek, waar je bijna helemaal omheen kunt lopen (of binnen kijken). Dieren kijken blijft leuk met kleine kinderen, en er is ook een grote (en drukke) speeltuin, met een hoekje voor de echte kleintjes ernaast.

Het oceanium blijft een mooie ervaring, dat wil zeggen: die ene grote hal waar de schildpadden, haaien en roggen over je heen zwemmen. Dat is zelfs voor de allerkleinsten leuk om mee te maken. Het lijkt wel alsof dat aquarium de laatste tijd leger is dan voorheen. De rest van het oceanium is nogal donker, wat onze baby niet altijd even prettig vond.

Lees verder →

Weer een min of meer leerzaam uitje: het Spoorwegmuseum in Utrecht. En dat buiten de schoolvakantie, dus het is heerlijk rustig. Het begint meteen goed, met een bagagerek vol oude hutkoffers waar hologrammen in zijn verwerkt en waar kindjes door sleuven naar kunnen gluren. Algauw kom je bij de trein die klaarstaat op het perron, en die vroeger koningin Juliana en haar gezin vervoerd blijkt te hebben. Niet dat die namen onze kleuter wat zeggen, maar hij wijst wel vol interesse naar de slaapkamertjes en wc’s en zelfs een douche in de trein!

In de hal van het museum hangt een trein boven je hoofd. Een grote trein. En er staan er nog veel meer achter, van oude stoomtreinen met schoorsteen tot modernere modellen. In het midden is een zeer gezellig ingericht souvenirwinkeltje met een breed aanbod, waaronder ook leuke kleine hebbedingetjes en de juiste spullen om conducteurtje te spelen. Volgens mij liep elk kind daarmee weg.

Zoontje vond het geweldig, en wilde ook graag alles zien en bekijken. Niet alle plekken zijn even goed bereikbaar als je ook een kinderwagen mee hebt, maar we waren met z’n vieren, dus kon zoontje met papa naar binnen terwijl mama bij de baby bleef. Dat vond mama niet erg; gek genoeg loop je toch heel anders door een museum als je je kinderen mee hebt: als zij het maar naar hun zin hebben, ben jij ook blij. (Ja,toch?)  Lees verder →

We zijn nu al zo vaak bij Schiphol gaan kijken naar vliegtuigen die vertrekken of landen, dat we nu eens besluiten die toestellen van dichtbij te gaan bekijken, bij Aviodrome in Lelystad. Bij aankomst ziet zoontje meteen al wat vliegtuigen voor de deur van het museum. We hoeven niet lang te wachten bij de kassa, maar mogen voor ons kind van vier al wel bijna de volle mep betalen. Wat niet erg zou zijn als je waar voor je geld kreeg, maar dat gevoel hadden wij, voor een kind van zijn leeftijd, helaas niet.

Aviodrome is in eerste instantie een luchtvaartmuseum. De tentoonstelling begint met veel informatie en tekst en borden en heel oude beelden. De paar borden die ertussen zijn gezet met verwijzingen naar de vliegtuigjes van Disney’s Planes zijn wel leuk, maar voor onze net-kleuter niet boeiend. Het wordt pas interessant als er echte, complete vliegtuigen te zien zijn. Maar ja, voor een kind van vier is een vliegtuig een vliegtuig. Dat ze steeds een beetje groter worden ziet hij ook wel, maar na de vijfde keer ‘zo hé, wat een grote!’ is de lol daar wel van af.

Lees verder →

Dit dagje uit is alweer enige tijd geleden, en wat is Madurodam veranderd sinds we daar voor het laatst (nog zonder kinderen) waren! De speeltuin helemaal achterin, met het piratenschip, is nieuw. Ook de speelplekken waar kinderen zelf dingen kunnen laten bewegen en ontdekken waren nieuw, en die maakten het voor onze toen nog drieënhalfjarige heel veel leuker.

Madurodam staat bekend om de miniaturen, maar die nieuwigheid van poppenhuisachtige gebouwen is er voor kinderen vrij snel van af. Zij herkennen de historische (en bekende moderne) bouwwerken toch niet, en kunnen er dus ook niet veel mee dat een bepaald onbekend kantorencomplex helemaal is nagebouwd met kleine steentjes. Het winkelcentrum met de herkenbare logo’s zegt ze al een stuk meer, en de leukste taferelen zijn die waar beweging in zit. De rondrijdende treinen zijn wat dat betreft altijd mooi. (‘Daar komt-ie, daar komt-ie!’)

Station Utrecht had ik volgens mij nog niet eerder gezien in miniatuur, en bij de luchthaven Schiphol viel een hoop te zien en aan te wijzen en uit te leggen aan de kleine. Zo’n vliegveld spreekt veel meer tot de verbeelding dan een dorpsstraatje. Bij sommige gebouwen mag het kind een knop indrukken en dan gebeurt er iets. Zo kon zoontje een sirene laten loeien bij de kazerne, en dat is natuurlijk prachtig. Het allerleukst waren de sluizen die speciaal voor kinderen waren gemaakt om hen te leren hoe dat werkt. Vrij vertaald: je hebt water en bootjes en dat is dolle pret!
Lees verder →